چهل اصل شادی بخش

              1-شادی خود را به هیچ چیز و هیچ کس وابسته نکن تا همیشه از آن برخوردار باشی.

              2- انتظار نداشته باش همیشه آنچه در اطرافت اتفاق می افتد  مطابق میل و خواسته ات باشد.

             3-هنگام عصبانیت هیچ تصمیمی نگیر.

            4- از سختی ها و مشکلات زندگی استقبال کن و با غلبه بر آن ها به خود پاداش بده.

            5-اجازه نده اتفاقات نا خوشایند روحیه ات را خراب کند.

            6-با بحث های بی نتیجه انرژی خود را هدر نده.

            7-انتظار نداشته باش که با منفی گری جسمی سالم داشته باشی.

            8-از هیچ کس و هیچ چیز توقع نداشته باش.

            9-تا با خود مهربان نباشی نمی توانی مهر بورزی.

           10-قبل از مطمئن شدن در مورد هیچ چیز قضاوت نکن.

          11-به تفسیر و تعبیرکارهای دیگران نپرداز.

          12-هر کاری را با علاقه و تمرکز انجام بده.

          13-زندگی خود را هدفمند کن و برای رسیدن به اهدافت تلاش کن.

         14-چیزهایی که دوست داری به دیگران ببخش.

         15-قلبت را از تنفر خالی کن تا خوشبختی در آن لانه کند.

        16-برای انجام کارهای مورد علاقه ات زیاد به نظرات دیگران اهمیت نده.

        17-در تصمیم های خود تاخیر نینداز.

       18-هنگام عصبانیت نفس عمیق بکش و تا ده بشمار.

      19-با دیگران طوری رفتار کن که دوست داری با تو رفتار شود.

     20-به هیچ کس امید نداشته باش به جز خدا.

     21-بر جسم و روح خود مسلط شو.

     22-برای اینکه شاد باشی باید شادی آفرین باشی.

    23-در زندگی بجای(( شناور بودن))(( شناگر باش.))

   24-اندوه روز نیامده را بر روز آمده نیفزا.

    25-هرگز سعی نکن به دیگران بقبولانی که حرفت درست است.

     26-قبل از انجام کاری یا گفتن چیزی به ضرورت آن بیندیش.

    27-بی احترامی دیگران را با بی اعتنایی جواب بده.

      28-به جای بیزاری از دیگران از رفتارهای بد آن ها متنفر باش.

        29-بگذار دیگران از تو به عنوان فردی آرام بخش و خوشرو یاد کنند.

        30-یگانه داروی آرام بخش روح و جان یاد خداست

        31-خود را از اسارت زنجیرهای بدبینی،منفی گری و نا امیدی آزاد کن.

        32-به خاطر اشتباهات گذشته خود را سرزنش نکن.

       33-به دیگران کمک کن آنچه را که می خواهند به دست آورند.

       34-در فرهنگ لغت خود ((شکست)) را تجربه کن.

       35-با شرایط زندگی سازگار باش.

      36-هنگام از دست دادن ناراحت نشو،وقتی هم چیزی به دست آوردی خوشحال نباش.

      37-در مقابل خواسته ها و گفتار دیگران انعطاف پذیر باش و نخواه حرف حرف خودت باشد.

     38-برای کشف حقایق زیاد تفکر کن به خصوص جهان آفرینش.

     39-به قدر توان تلاش کن و نتیجه را به خدا واگذار کن.

   40- هرگز خودت را با دیگران مقایسه نکن چرا که تو چیزهایی داری که دیگران در حسرت آن ها هستند.

 

  دوست خوبم امیدوارم خوشت اومده باشه و امیدوارم این 40 اصل را تابلوی                                          ذهنت بکنی.

             

 

 

 

 

 

نیمکت

روی همان نیمکتی که میعادگاه همیشگی مان بود،توی همان بوستانی که برای اولین بار همدیگر را دیده بودیم منتظرش نشسته بودم. ظهر بود و پارک خلوت.مثل همیشه موقع آمدنش ضربان قلبم تند تر شده بود. هنوز هم بعد از این همه مدت عادت نکرده بود آرام باشد و رسوا نکند.از دئر شناختمش این را از شیوه ی راه رفتن و به موقع آمدنش فهمیدم. مثل همیشه مرتب و منظم با شاخه گلی میخک در دست. این بار اما دیدارمان با همیشه فرق داشت (( سلام تقدیم با عشق)). ته لهجه شهرستانی اش هنوز برایم شیرین ترین صداها بود . جواب دادم سلام.

(اومدم خداحافظی کنم می رم نمی دونم کی ولی...) گفتم لازم به توضیح نیست. شاخه گل میخک را گرفتم و بوییدم. گفت:هنوز باور داری میخک بو داره؟ گفتم عطرشو فراموش کردی؟ برگشتم به 6 ماه پیش زمانی که از دخترکی گل فروش میخکی خریدم و بو کردم . نظاره گرم بود گفت:ندیدم تا حالا کسی میخک رو بو کنه. مگه میخک بو داره؟! گفتم عطر داره ولی انگار همه نمی فهمن. با خواهرم سر این موضوع کلی بحس داریم ولی قانع نمیشه. اونم شاخه گلی خرید و بویید و گفت:چه عطر محسور کننده ای!!!

پرسیدم مسخره میکنی؟ گفت:(من هم می فهمم،مثل شما اما تا حالا درکش نکرده بودم)

کجایی به چی داری فکر میکنی؟؟هیچی.  

مگه تو نگفتی همیشه با همیم برای هم در کنار هم حتی تا قله ی قاف و تا اون سر دنیا؟؟؟ حالا می ری؟ بی من؟

گله نکن دیدی که نگذاشتن پدر و مادرامون، سرنوشت، بقیه، اونایی که تنگ تظر و کوردل بودن و عشق مارو ندیدن.گفتم: چرا دیدم. عشق من و تو از اولم اشتباه بود. عشق یه دختر اصیل تهرانی با یه بچه شهرستانی دانش جو.

گفت:بذار یه دل سیر نگاهت بکنم شاید حالا حالاها نبینمت.

بغضی سنگین گلو گیرم شده بود چشم هایم را از چشم های سیاهش دزدیدم و زیر پام کشیدم. گفت:کاری نداری؟ من دارم میرم. گفتم می دونم اینقدر نکو میرم میرم. بذار بهت بگم چرا برام عزیزی؟چیزی که هیچ وقت اصلشو بهت نگفتم من در شرایطی با تو آشنا شدم که مشکلات دو دستی روحمو چسبیده بودن و ولم نمی کردن. حرفا و دلداری های بقیه هم آرومم نمی کرد.دردم پول یا بی پولی نبود. خودت میدونی که من کسی رو می خواستم که منو بفهمه و درکم کنه. تو اولین عشق آسمونی من تو بلوغ عقل و احساسم بودی. اولین ها هیچوقت فراموش نمی شن. با تو که بودم غم ها فرار می کردن و قایم می شدن. وقتی که می رفتی دوباره تو زندگیم سرک می کشیدن. حالا که داری میری. . . .

گریه امانم نداد گفت:رها بذار خاطره قشنگ این آشنایی همین طور توی ذهنمون بمونه ابریش نکن خب؟چشم هامو بستم و گفتم باشه. سرم را تکان دادم.اشک هام دوباره روی گونه هام سر خوردند و پایین اومدن. بهش گفتم(( با دلم چیکار کنم گره خورده به ضریح دلت و باز نمیشه)) دیدم صورتش از اشک خیس شده گفت:دلت با منه همیشه پیش منه. منم دلمو جا می ذارم پیشت تا تنها نباشی... وقت رفتنه شاید یه روز برگردم، نه حتما برمی گردم. منتظرم بمون باید منتظرم بمونی. گفتم حالا این تحقیق لعنتی کی تموم میشه؟ گفت نمی دونم 2 سال 3 سال بستگی به پیشرفت کار داره. نمی خوای بپرسی چه ساعتی پرواز دارم؟ گفتم ندونم بهتره. روبروم ایستاد. چشم هام خیس، ابروهام گره خورده به هم. مثل هون بار اول جلو اومد و گفت:خدافظ.گفتم: برو دیگه نمون دو قدم به عقب برداشت گفت می رم لی دلم اینجاست روی همین نیمکت پیش تو.

پشت به اون کردم و تا می تونستم دویدم اما یه چیزی جا مونده بود : یه شاخه گل میخک که یه دل کنارش بود روی همان نیمکت.

الان 3 سال از اون روز میگذره. هر وقت صدای هواپیما می شنوم یه چیزی ته دلمو می لرزونه. اشتباه می کنم من که دل ندارم دلمو گذاشتم توی چمدونش و رفت با همون پروازی که اسمشو نمی دونم. . . . . . .

                             

خدای عزیزم   اون کسی که همین الان مشغول خوندن این متنه، زیباست (چون دلی زیبا داره)، درجه یکه (چون تو دوستش داری بهش نظر کرده ای)، قدرتمند و قوی و استواره (چون تو پشت و پناهش هستی) و من خیلی دوستش دارم. خدایا، ازت میخوام کمکش کنی زندگیش سرشار از همه بهترین ها باشه. خواهش میکنم بهش درجات عالی (دنیائی و اخروی) عطا بفرما و کاری کن به آنچه چشم امید دوخته (آنگونه که به خیر و صلاحش هست) برسه انشا ا... . خدایا، در سخت ترین لحظات یاریگرش باش,  تا همیشه بتونه همچون نوری در تاریک ترین و سخت ترین لحظات زندگیش بدرخشه و در ناممکن ترین موقعیت‏ها عاشقانه مهر بورزه. خداوندا، همیشه و هر لحظه او را در پناه خودت حفظ بفرما، هروقت بهت احتیاج داشت دستش رو بگیر (حتی اگه خودش یادش رفت بیاد در خونت و ازت کمک بخواد) و کاری کن این رو با تمام وجود درک کنه که هر آن هنگام که با تو و در کنار تو قدم برمیداره و گنجینه یه توکل به تو رو توی دلش حفظ کرده، همیشه و در همه حال ایمن خواهد بود. دوستت دارم دوست عزیزم! از هم اکنون، زمان داره برات شمرده میشه! در عرض 9 دقیقه حتما برات یه اتفاق خوشایندی خواهد افتاد یا یک خبر خوشی خواهی شنید... (نه چون این متن رو خوندی یا خوندن این متن شانس میاره یا ارسالش برای کسی باعث رسیدنه خبر خوش میشه ...  نه ......... صرفاً  یک اتفاق خوش برات خواهد افتاد  به این خاطر که الان توی دلت میگی :  خدایا توکل به تو)